In het Kaarsenmuseum bevindt zich de uitzonderlijke collectie gebeeldhouwde kaarsen van Frits Spies. Uit pure bijenwas, op natuurlijke wijze gekleurd, heeft hij met ongelooflijk vaardige hand en veel geduld tot in de kleinste details meestal onderwerpen en personen van religieuze aard gebeeldhouwd. Het gaat hier om een absoluut unieke kunstvorm in de vorm van driedimensionale afbeeldingen van soms meer dan twee meter hoog.
Frits Spies werd in 1931 in Leeuwarden geboren als zoon van een Friese kapper. Datzelfde beroep oefende hij oorspronkelijk ook uit, maar in 1965 trad hij als hofmeester in dienst op de vliegbasis Leeuwarden van de koninklijke luchtmacht. Naast zijn werkuren op het vliegveld, van ’s morgens 6 uur tot ’s middags half 2, was hij hulpkoster van de Bonifatiuskerk in Leeuwarden. Dat betekende dat hij alleen ’s avonds tijd vond voor zijn hobby: het knutselen met bijenwas. Spies heeft tot 1976 op de vliegbasis gewerkt. Door een verkeersongeluk was hij 3 jaar lang niet in staat te werken en in die tijd intensiveerde hij zijn hobby en ontwikkelde hij zijn vaardigheid in het gieten en versieren van manshoge kunstkaarsen met religieuze taferelen. Dat alles bracht Frits Spies tot zijn verdere levenskeus: Het maken van “gebeden in was”.
Uit de steeds vaardiger handen van deze diepgelovige kunstenaar kwamen jaar naar jaar schitterende kunstkaarsen te voorschijn: creaties die meer en meer bewondering wekten.
Spies werd een aantal malen door Paus Johannes Paulus II in audiëntie ontvangen. Bij die gelegenheden bood hij steeds een speciale devotiekaars aan de Kerkvorst aan. De Heilige Vader was onder de indruk van de intense geloofsovertuiging die Frits Spies inspireerde tot het maken van zijn kathedrale kunstwerken. Dat bleek in 1990 toen Spies door de Paus werd onderscheiden met de Ridderorde van de Heilige Silverster naar Ordo Sanctus Silvestris Papae. Deze wordt slecht zelden uitgereikt.
Vanaf 1976 ging Spies professioneel aan de slag. Hij ging werken en exposeren in de kapel van een voormalig klooster in het Gelderse ’s-Heerenberg. Deze standplaats werd omgedoopt in “Gouden Handen”, een tentoonstellingsruimte en creativiteitscentrum. Daar kwamen zijn kapitale kunstwerken als de Piëta van Michel Angelo en Het Laatste Avondmaal van Leonardo da Vinci tot stand. Hier heeft hij maar liefst 8000 uren, waarvan 16 uur per dag aan gewerkt. Dit zijn maar liefst 500 dagen.
Bijzonder in zijn werk is dat hij geen kleurstoffen aan de bijenwas toevoegde. De kleuren in zijn kaarsen maakte hij door de bijenwas op verschillende manieren te verhitten. Zo ontstond bijvoorbeeld een speciale kleurvariant rood door het lekken van hete was op geloogd eikenhout.
Opmerkelijk is voorts dat Frits Spies bij het opbouwen van zijn kathedrale kaarsen gebruik maakte van de meest simpele hulpmiddelen, zoals satépennen, naalden, lucifers, pincet en loep. Met dat allerlaatste hulpmiddel was hij in staat de allerkleinste details in zijn figuren uit te werken. Het bladgoud waarvan hij zich bediende, werd eveneens op een bijzondere manier aangebracht. Hij mengde het goud door de was en bracht vervolgens een aparte laag op het werkstuk door middel van een warm ijzerdraadje. Dit was uiteraard een heel precies werkje en hoe heter de was, hoe lichter de kleur.
In het najaar van 1996 verhuisde Spies met zijn vrouw naar Baarle- Nassau/Hertog, de internationale tweelinggemeente aan de Nederlands/Belgische grens. Kunstminnaar Paulus van de Giessen uit Baarle-Hertog had namelijk de hele collectie van Frits Spies aangekocht om ze in een museum onder te brengen. De voormalige parochiezaal van de St. Remigiusparochie bleek daarvoor uitermate geschikt. Een prachtige verzameling heeft daar een definitieve stek gevonden. Iedere liefhebber van mooie zaken kan dan ook blijven genieten van de unieke verzameling van de werken van Frits Spies. Op 3 juni 1997 is Frits Spies overleden.
Het museum is geopend van 1 april tot 30 september van dinsdag t/m zondag van 12-16 uur. Voor groepen het gehele jaar n.v.o. Entree: 4 euro p.p., 65+ en groepen 3,50 p.p.
